u zwierząt futerkowych

См. также в других словарях:

• ubarwienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. ubarwić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ubarwienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. ubarwienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} kolor sierści lub skóry zwierząt …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• skóra — ż IV, CMs. skórze; lm D. skór 1. «zewnętrzna powłoka ciała kręgowców, pełniąca funkcję ochronną, biorąca udział w termoregulacji, oddychaniu, wydalaniu (pot) i gospodarce wodnej; zawiera receptory wrażliwe na dotyk, ucisk, ciepło, zimno, ból oraz …   Słownik języka polskiego

• hodowca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. hodowcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba zajmująca się hodowlą roślin, zwierząt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Hodowca owiec, krów mlecznych, zwierząt futerkowych, tytoniu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bibrety — blp, D. bibretytów «wyprawione i zabarwione na kolor brązowy skóry mniej cennych zwierząt futerkowych, zwłaszcza królików, imitujące futro bobra; okrycie uszyte z takich skór» Kołnierzyk z bibretów. Chodzić w bibretach. ‹z niem.› …   Słownik języka polskiego

• farma — ż IV, CMs. farmamie; lm D. farm «gospodarstwo rolne nastawione na określony rodzaj produkcji, np. na hodowlę drobiu, zwierząt futerkowych; w krajach anglosaskich: gospodarstwo rolne nastawione głównie na produkcję towarową; ferma» Kurza farma.… …   Słownik języka polskiego

• grzywna — ż IV, CMs. grzywnanie; lm D. grzywnawien 1. «kara pieniężna nakładana przez organy sądowe lub administracyjne» Wysoka grzywna. Wymierzyć grzywnę. Skazać na grzywnę. 2. hist. «średniowieczna i nowożytna jednostka masy i jednostka pieniężna;… …   Słownik języka polskiego

• kiełkownik — m III, D. a, N. kiełkownikkiem; lm M. i 1. techn. «przyrząd do oznaczania zdolności kiełkowania nasion» 2. zootechn. «regał drewniany z półkami, na które rozsypuje się moczone ziarno do skiełkowania, w celu uzyskania paszy witaminowej dla drobiu… …   Słownik języka polskiego

• kotnik — m II, D. a, N. kotnikkiem; lm M. i zootechn. «w odniesieniu do zwierząt futerkowych: gniazdo dla samicy i jej młodych w wydzielonej części domku lub w niewielkiej skrzynce wstawianej do klatki albo do domku» …   Słownik języka polskiego

• łasicowaty — + zool. łasicowate «Mustelidae, rodzina ssaków z rzędu drapieżnych obejmująca kilkadziesiąt gatunków niewielkich zwierząt futerkowych żyjących w Europie, obu Amerykach i płn. Afryce; niektóre gatunki dostarczają cennego futra» …   Słownik języka polskiego

• skórka — ż III, CMs. skórkarce; lm D. skórkarek 1. zdr. od skóra (zwykle w zn. 1 i 3) a) w zn. 1: Delikatna skórka dziecka. Rana pokryła się cienką skórką. ∆ Panieńska skórka «miękka, słodka masa z cukru, gumy arabskiej i białka dawana dawniej dzieciom… …   Słownik języka polskiego

• wzbogacić — dk VIa, wzbogacićcę, wzbogacićcisz, wzbogacićać, wzbogacićcił, wzbogacićcony wzbogacać ndk I, wzbogacićam, wzbogacićasz, wzbogacićają, wzbogacićaj, wzbogacićał, wzbogacićany 1. «uczynić kogoś bogatszym, majętniejszym» Spadek bardzo ich wzbogacił …   Słownik języka polskiego